Rio en Janeiro op de Copacabana!

Daar zit je dan met je bruine kop en je verknipte kapsel op de bank in Nijverdal, terwijl het buiten maximaal 5 graden is en ik eergister nog in Rio de Janeiro Carnaval aan het vieren was. De reis zit er op. Wat is het ongelooflijk snel voorbij gegaan, maar wat was het ongelooflijk mooi, gaaf enzovoorts! Rest alleen nog het verhaal en de foto’s van het laatste deel van de reis. Als het goed is weet ik het eindelijk kort te houden! 

Vanuit Buenos Aires gingen we per ongelooflijk luxe bus, onder het genot van een whisky en de stoel die helemaal plat kon, naar Puerto de Iguazú. Op dit drielandenpunt van Argentinië, Brazilië en Paraguay kletteren ontelbare en enorme watervallen van grote hoogte naar beneden, midden in de jungle. Deze watervallen zijn een van de zeven nieuwe natuur-wereldwonderen. Bij aankomst was het in Iguazu koud, het was namelijk maar 38 graden. De luchtvochtigheid is hier ongelooflijk hoog, zodat het heel warm aanvoelt en je als je ook maar je kleine teentje beweegt al 10 liter zweet verliest.

De Iguazu Watervallen

De Keel van de Duivel

’s Middags gingen we naar de Braziliaanse kant van de watervallen. Aan deze kant heb je de complete view over het natuurwonder. Ik had gedurende de reis al verschillende watervallen gezien, maar die verdroogden allemaal bij het zien van deze. Onvoorstelbaar veel water kletterde met oorverdovend kabaal vanaf 80 meter naar beneden, en spatte door de kracht bijna even zo hard weer omhoog. Echt supermooi! Bijkomend voordeel was dat je nat werd op sommige plekken, wat een welkome verfrissing was. 

Vier dagen per maand is het volle maan, en kun je in het donker de watervallen aan Argentijnse kant bezoeken. Laat Sicco en Jordi nou net een van die vier dagen in Iguazu aanwezig zijn. Aan Argentijnse zijde zie je veel meer verschillende watervallen en kom je dichterbij. We gingen dus ’s avonds laat naar de watervallen, terwijl de maan in vol ornaat scheen en daarmee de watervallen verlichtte. Was erg bijzonder om te zien.

Volle maan oehoeh

De volgende dag gingen we terug naar de Argentijnse kant om alles ook bij daglicht te zien. Deze kant is zo groot dat je er wel een hele dag voor nodig hebt. We kwamen heel dichtbij en het was supermooi en bizar om zoveel watervallen te zien. Hoogtepunt was dat we in een speedboot naar de watervallen gingen. We hadden de plekken voor in de boot geshotgunned, en voeren 2 watervallen in. Hilarisch en supertof! Je kreeg ineens een onvoorstelbare plens water over je heen en je zag helemaal niets meer. Heerlijk!

Aapjes in de jungle rond de watervallen

Per bootje de watervallen in!

Uitpuffen met een zwembadborrel!

Op 9 februari hadden we onze vlucht naar de eindbestemming Rio de Janeiro! Voordat we naar het vliegveld gingen, wilden we nog even de brug over naar Paraguay. Dit duurde echter allemaal zo lang, dat we hier helaas geen tijd meer voor hadden en toch maar het zekere voor het onzekere namen en naar het vliegveld gingen. Gracias Sicco, toch twee paspoortstempels door mn neus geboord ;)

Eindelijk waren we op de plek waar we beiden eigenlijk al vanaf juli naar uitkeken: Rioooo. De taxi reed ons naar het hostel. Dat bleek boven op een heuvel, midden in een favela te liggen. We dachten even ‘paniek’, maar het bleek echt een heel veilige wijk en een erg mooi hostel.

Rio vanuit het vliegtuig

De volgende dag natuurlijk gelijk naar de Copacabana gerend voor een plons, voordat we naar de kapper gingen. We hadden al maanden daarvoor het plan gemaakt om voor carnaval de Neymar-look te doen. Neymar is de Braziliaanse stervoetballer met een bijzonder kapsel , dat je in heel Zuid-Amerika ziet. Sicco zou daarbij Rio in z’n coupe laten scheren en ik Janeiro. We hebben vanaf juli alleen maar (geprobeerd) Spaans gesproken, maar in Brazilië spreekt men Portugees. Verschrikkelijke taal, die geschreven erg op Spaans lijkt, maar echt nergens naar klinkt. Gelukkig lag er een boekje met een plaatje van Neymar, dus de uitleg wat we wilden ging ons relatief makkelijk af. Sicco mocht eerst, en na een hoop gegniffel stond er Rio op zijn hoofd en was ik aan de beurt. Na heel lang knippen begon ze eindelijk aan de letters voor Janeiro. Opeens begon Sicco keihard te lachen en beweerde dat ze een spelfout maakte. Leuk grapje dacht ik nog, totdat ik in de spiegel keek en zag dat de kapster bijna een hartverzakking kreeg. Ze had in plaats van Janeiro Janerio geschreven. Gelukkig deed ze niet moelijk en ze hakte weer vrolijk in mijn weeldige haardos rond om van de io en de o gewoon een letter te maken en de i nog ergens tussen te drukken. Resultaat: een half kale kop. We hebben er echt de hele middag gezeten en het resultaat was afschuwelijk, maar wel heel erg leuk stiekem. De weg naar huis werden we wel continu uitgelachen haha, en ik schrok me elke ochtend weer dood als ik bij het ontwaken tegen de Duitse coupe van Sicco aankeek.   

Rio in wording

Janeiro in wording

De taalbarrière kon vrij irritant zijn. Als je een woord met 1 letter verkeerd uitsprak, snapten de lokale Einsteins er niets meer van. Elke morgen haalden we bij de bakker brood, eieren, ham en kaas. Omdat er een letter verschil zit in het Spaanse en Portugese woord voor ei snapte de verkoopster er natuurlijk niks van. Kortom, om eieren te halen moesten we als 2 kippen door de winkel hobbelen…wat wel werkte overigens.

Ingebouwde kroegbaas in de favela

De hosteleigenaar nam ons en enkele andere jongeren uit het hostel mee naar de top van de heuvel waar ons hostel stond. Dat ging echter niet helemaal zoals gepland: na eerst een uur op hem gewacht te hebben in het hostel vertrokken we eindelijk…naar de bar aan de overkant van de straat. Na verschillende drankjes liepen we een paar honderd meter, naar de volgende bar. Dit ging zo ongeveer nog 5 barretjes door, waaronder een bar die serieus om een persoon is heengebouwd. Deze tientonner zat op een stoel en kon zijn barretje niet meer uit. Toen we uiteindelijk bij de top aankwamen, hadden we een echt fenomenaal uitzicht over de stad, en zagen we ook nog een wilde toekan. De berg stond naast de berg Sugarloaf, waarvan de top een toeristische attractie is waar je voor 25 euro precies hetzelfde uitzicht hebt. Tel uit die winst!

Door de jungle naar de top

Copacabana

’s Avonds gingen we op stap in een favela boven op een berg, waarop je supermooi uitzicht had over het beroemde strand Ipanema. Het was bijzonder dat we hierheen gingen, want nog maar 3 maanden geleden stonden hier de kinderen met machinegeweren. De politie heeft de favela ondertussen overgenomen en het was veilig. We gingen met een klein busje de steile heuvels op. Halverwege de berg bleek het toch te steil en gleden we weer achteruit naar beneden. Hilarisch! Met een aanloopje het gaspedaal ingetrapt en het na nog een paar keer achteruit glijden toch de top bereikt. Het uitzicht was echt supermooi en het stappen was erg leuk. We belandden in en raggae-toko waar allemaal Bob Marleys een show weggaven.

De Discobus

Uitzicht vanuit de disco

De disco

Feest ter oefening op het carnaval!

Naast elke dag heerlijk chillen op de stranden van de Copacabana en Ipanema hebben we ook nog een paar uurtjes besteed aan het bezoeken aan de culturele hoogtepunten die de stad rijk is. Als je aan Rio denkt denk je aan het beeld van Jezus, dus een bezoekje aan dit reusachtige exemplaar kon natuurlijk niet ontbreken. Hij staat op de hoogste berg van Rio, wat automatisch een superuitzicht oplevert. Het is echt hutjemutje rondom Jezus, maar het is meer dan de moeite waard! Daarna gingen we naar de beroemde trappen van Selarón. Deze honderd treden zijn op superleuke en kleurrijke manier versierd met tegeltjes vanuit de hele wereld. Hier namen Snoop Dogg en Pharell hun clip Beautiful op, wat wij geniaal hebben nagespeeld! Het was deze dag echt superheet, dus toen de clip opgenomen was, weer met gierende bandjes naar het strand. Hier heerlijke impulsaankopen gedaan, er kwam namelijk een Braziliaan met enorme hangmatten voorbij. Ik zei een prijs waarvan ik dacht dat ‘ie toch nooit akkoord zou gaan…wat hij toch m’n grote schrik wel deed, waardoor ik voordat ik het doorhad met een enorme tweepersoons hangmat opgezadeld zat! Omdat het bijna carnaval was, waren er overal in de stad die ter oefening al optredens gaven. Zo belandden we in een pre-carnaval party op de Copacabana, waarbij iedereen al gek werd! Dat beloofde veel goeds!

Schijn een lichtje op mij!

Nederlandse tegeltjes

Trappen van selarón

Motortaxi's

De dag voor carnaval deden we een boottoer naar Ilha Grande en andere tropische eilanden op een paar uur van Rio. We kregen er een doldwaze gids bij, die niks anders schreeuwde dan oeh-la-laaa en de hele reis niet een keer haar mond hield. De eilandjes waren supermooi en heerlijk tropisch. De snorkels opgeknoopt en naast vissen en krabben, zagen we als enige 4 grote zeeschildpadden zwemmen op een meter afstand. Geniaal! We hadden de plekken voorop de boot ingenomen, aangezien dat de enige plekken met zon waren. Puur genieten! 

Oeh-la-laa!

Onze sloep

Best bounty, of watte?!

Zeester opgeduikeld

Toen ging het dan toch eindelijk los: Carnaval!! We spoten de helft van onze prachtige hanekam knalgeel, de andere helft knalgroen, en verder de letters om en om groen een geel. Wát een outfit! Op heel veel plekken in de stad waren optredens van sambabandjes. Eigenlijk was het een grote Koninginnedag. De grote bekende optocht hebben we niet bezocht, het was heel duur om hier naartoe te gaan. Carnaval was een grote gekte, iedereen loopt verkleed en halfnaakt door de straten, en er is overal bier en muziek. I like! Wel respect gekregen voor de Brazilianen, zij beginnen om 8 uur ’s morgens met het eerste sambaatje en het eerste biertje, en gaan vrolijk door tot 6 uur ’s nachts, om de volgende morgen weer fris en fruitig om 8 uur los te gaan. Na twee dagen waren we vrij kapot, maar het is echt super!

We mochten niet halfnaakt de metro in...

Veren!

Gekte langs de Copacabana

Op de laatste dag wilden we iedereen die al weken met een Jomanda-teen rondliep en voorspelde dat er nog wat ging gebeuren niet teleurstellen, en werden na een domme actie onze camera’s gegapt. We hadden alle foto’s al op de computer gezet, dus was verder geen enkel probleem. Wel jammer was dat ook mijn fantastische gele zonnebril is gejat, maar daardoor mochten we wel in een politie-auto, met zwaailichten door Rio kneuren. Jeuj!

Zonsondergang op Ipanema

Flyin' home

Ik had nog even hoop op een langer verblijf door de stakingen in Frankfurt waar wij weer voet op Europese bodem zouden zetten, maar het geluk stond ons deze keer in de weg, waardoor het telefoontje dat de vlucht geannuleerd zou worden uitbleef. We vlogen in twee uur en met veel turbulentie naar het noordelijk gelegen Salvador. Vanuit daar hadden we nog een vlucht van ruim tien uur voor de boeg, welke echter voorspoedig verliep en snel voorbij vlogen. Op Frankfurt werden we opgewacht door Pa en Ma Hempenius, en door de olijk opgedofte Berber! Superleuk, dus gelijk even een koffietje gedaan, voordat we in het busje met geblindeerde ruiten koers richting Nijverdal zetten. We kwamen in korte broek en slippertjes de poort door, dat was toch wel een tikkeltje koud, maar de jaloerse blikken op onze mooie gebruinde huid maakten dat goed.

Duo Burbs-penotti

Thuis werd ik opgewacht door een dolblije paps en mams, die al een paar maanden aan het aftellen waren. Amigo’s hebben een grote lama in de tuin gezet, met een welkom thuis spandoek! Superleuk, en voelt altijd goed om zo verwelkomd te worden! De Grolschjes en de bitterballen smaakten ook uitermate goed!

De gezelligste lama!

En zo kwam er toch echt een einde aan een fantastische, geniale, onvergetelijke tijd, ik kom gewoon superlatieven tekort! We hebben al die tijd bijgehouden hoeveel spelletjes we beiden wonnen, en uiteraard heb ik Sicco keihard verslagen. Ik zal de zon, mijn dagelijkse zwembroek met slippertjes-kloffie, de über Zuid-Amerikaanse inefficiëntie, de elektrische douches en ga zo nog maar even door missen.

 

De heimwee komt stiekem al weer een beetje terug, dus hoogste tijd om weer een nieuwe reis te plannen. Maar eerst: scriptie! Feest!

Hartelijk dank voor het lezen, en de leuke reacties! En Timmie, natuurlijk ook bedankt voor je kurk in het gat in de hand, je hamsterkop, het feit dat je makkelijk te verslaan was met spellen, en 222 dagen van  ongekende gezelligheid en onvergetelijke ervaringen!

Tot de volgende reis!

Jordi