luttele uren scheiden mij en de landen der Fidelletjes, Maya's en Inca's

Hola! Cuba, Mexico, Panama, PERU, Bolivia, Chili, Argentinië en Brazilië! :)

Buenos días!

Het moment is dan toch echt bijna daar: na 5 dagen nonstop (afscheids)feestjes en enkele dagen regelen vertrek ik donderdagmorgen 14 juli om 09.00 uur vanuit Düsseldorf naar Verdadero op Cuba! Na enkele dagen strand en cultuur snuiven vliegen Sicco en ik van Havana naar Cancún om een springbreakje mee te pakken en met walvishaaien (mama, dat zijn geen haaien maar enorme walvissen) te zwemmen. De reis brengt ons via wat attracties in Mexico naar Mexico-Stad. Vanuit daar vlieg ik op 29 juli 's morgens vroeg naar Panama, terwijl Sicco zijn ''studie''adresje in het Mexicaanse Guernavaca opzoekt. Nadat ik Panama op de gevoelige plaat heb vastgelegd vlieg ik door naar Lima, waar een busje mij in het holst van de nacht staat op te wachten om mij naar mn appartement in La Casa Roja (het rode huis) te brengen. Twee dagen zijn mij gegund om te acclimatiseren aan het eten van cavia in Lima, want op maandag moet ik mij om 11 uur melden op de Nederlandse ambassade in Lima, Peru!
Gelukkig eindigt het avontuur niet als ik half december klaar ben met mijn stage. Tegen die tijd is studentikoze Sicco namelijk gearriveerd in Lima en zullen we reizen door de bergen in Peru, over de zoutvlaktes in Bolivia, over de pampas in Argentinïe, de Andes nogmaals trotseren in Chili, om te eindigen in Rrriiiooooo de Janeiro, waar we al samba'end het carnaval nog even meepikken :D, voordat het vliegtuig ons op 20 februari zal droppen in Frankfurt.

Het begon allemaal jaren geleden, toen ik het in mn kop kreeg dat ik stage wilde gaan lopen op een ambassade. Na mijn halfjarig verblijf in Spanje was de link naar Zuid-Amerika natuurlijk snel gelegd. In het voorjaar kreeg ik een telefoontje uit Peru met het verlossende woord dat ik welkom was. Supermooi, het eerse wat ik deed was naar de slijter op de hoek rennen om een fles Champagne op te halen. Dat Sicco in dezelfde periode moest studeren in Latijns-Amerika was mooi meegenomen en er werd al snel een reisplan gesmeed.

Vorige week begon mijn afscheidstoernee door Groningen, met geniale etentjes en 5 feestjes op rij. Ik had mijn kamer per 1 juli opgezegd, maar gelukkig bood het zwerversbestaan uitkomst. Dat biedt perspectief voor de reis :)

Ondertussen ben ik er bijna helemaal klaar voor, ik ga vanmiddag mijn backpack pakken, de inentingen à honderden euro's zitten in mn armen en kont en de apotheek aan preventieve medicijnen is binnen.

M'n ouders zijn nog niet geheel gelukkig met de reis, maar jullie moeten maar zo denken: ik heb deze week de tandarts overleefd, dus het ergste is achter de rug, geen paniek!

Het afscheid nemen was superraar en voelde meer als n dagelijkse 'Aju, tot morn'! Het begint nu stiekem toch wel te kriebelen en ik heb er echt superveel zin in!! Niet in de laatste plaats in het lekkere weer #gniffel, maar natuurlijk vooral in de stage en de reis met Sicco die mij het surfen aan gaat trachten te leren (kansloze missie). Arnoud en Stefan komen me sowieso opzoeken met pakjesavond, en er zijn nog meer mensen in de race voor een vliegticket.
Ik hoop dat jullie me met plezier op de voet zullen volgen en plaats vooral veel reacties op mn verhalen! Missen hoef ik gelukkig bijna niemand dankzij m'n vriendenboekje! Ik zal donderdag een Cuba Libre op jullie drinken als ik in m'n hangmat lig!

Tot het eerste berichtje aan de andere kant van de grote plas!

Un Beso,

Jordi

Gewoon omdat het kan wil ik graag nog een paar mensen bedanken: m'n ouders, tante Dini en oom Johan voor al het geregel, Mark en Arnoud voor alle computershizzle, Sicco voor het helpen bij deze nu niet meer vage site en iedereen voor de feestjes en de cadeaus!